หยางซูหรงและ ดร. ลิน

"เราจะต้องอดทน ต้องมองโลกในแง่ดี อย่ายอมแพ้ และอย่าลืมอธิษฐาน หากเรามีความพยายามพระเจ้าย่อมเปิดทางให้เราแน่นอน" - หยางซูหรง

บททดสอบที่พระเจ้าประทานให้ฉัน

ก่อนอายุ 54 ปี หยางซูหรงมีชีวิตที่สุขสงบ ในวัยที่งดงามที่สุดของเธอ มีชายคนหนึ่งตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น หลังครองรักกันสามปีผ่านไปชายคนนี้ก็กลายเป็นสามีของเธอ  หลังจากแต่งงานพวกเขาต่างเคารพซึ่งกันและกัน สามีไม่เคยลืมวันเกิดของเธอ ต่อมาพวกเขามีลูกด้วยกันสองคน ผู้ชาย 1 คน  ผู้หญิง 1 คน เด็ก ๆ ว่านอนสอนง่ายมาก พอพวกเขาโตขึ้นก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ สิ่งเหล่านี้สร้างความพอใจให้แก่เธอมาก

และแล้วในเดือนพฤษภาคม 2011 หยางซูหรงก็มาถึงจุดพลิกผัน เมื่อคลำเจอก้อนเนื้อขนาด 2.5 ซม. ที่เต้านมทั้ง 2 ข้างขณะที่เธออาบน้ำ พอตรวจก็ได้รับวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านม หยางซูหรงรู้สึกกังวลมาก เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรเมื่อป่วยเป็นโรคที่ "จะต้องตาย" นี้ แถมแม่ของเธอก็เสียชีวิตด้วยมะเร็งเต้านม! สามีของเธอปลอบใจเธอว่านั่นเป็นบททดสอบของพระเจ้าสําหรับพวกเขา ในเรื่องการรักษามะเร็งเต้านม แม่ของเธอเสียชีวิตเนื่องจากมะเร็งแพร่กระจายจนไม่อาจรักษาได้  หยางซูหรงจึงกลัวการผ่าตัดมากและเลือกการรักษาแบบดั้งเดิม 

ถึงแม้มะเร็งจะมาโดยไม่คาดคิด แต่ก็ไม่อาจขัดขวางชีวิตที่มีความสุขของหยางซูหรงได้ เธอเข้ารับการรักษาไปพร้อมกับเข้าร่วมงานแต่งงานของลูกชาย......

>>หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับมะเร็ง กรุณาคลิกเพื่อปรึกษาแพทย์

หยางซูหรง และสามีของเธอ

ได้พบสายรุ้งหลังพายุ

ในเดือนพฤษภาคม 2013 รูปร่างเต้านมของหยางซูหรงได้เปลี่ยนไป: ก้อนเนื้อที่เต้านมด้านขวาหายไป แต่ก้อนขนาดเล็กที่เต้านมด้านซ้ายกลับโตขึ้นถึง 10×10 ซม. ราวกับมีอะไรกลมๆม่วงๆติดอยู่ แถมยังมีของเหลวไหลออกมา ขณะเดียวกันต่อมน้ำหลืองใต้รักแร้ซ้ายก็โตขึ้น (2×3 ซม.) เพื่อบรรเทาอาการปวดและบวมเธอได้ซื้อปลิงมาสิบกว่าตัว ปล่อยให้พวกมันดูดเลือดตรงก้อนเนื้อ แน่นอนว่าเธอรู้สึกขยะแขยง แต่ก็จนปัญญาจริงๆ เพราะหลังจากทําแบบนี้ร่างกายของเธอรู้สึกสบายขึ้น

แต่นี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาว ในที่สุด หยางซูหรงก็ตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัด เพื่อความปลอดภัย เธอจึงตัดสินใจไปรักษาที่ต่างประเทศ ี้ขณะนั้นเพื่อนสนิทของเธอกําลังจะไปรักษาติดตามผลที่โรงพยาบาลมะเร็งกวางโจวสแตมฟอร์ดพอดี เขาจึงชวนเธอไปด้วย หยางซูหรงเชื่อเสมอว่าการได้มาเจอโรงพยาบาลมะเร็งกวางโจวสแตมฟอร์ดเป็นการนําทางของพระเจ้า  เมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2013 หยางซูหรงมาตรวจที่โรงพยาบาล ค่า CEA อยู่ที่ 1129.14ng/ml และ CA153 อยู่ที่ 53.1U/ml หลังจากปรึกษาทีม MDT แพทย์บอกเธอว่าเมื่อประเมินจากอาการของเธอ นอกจากการผ่าตัดที่เธอต้องการ ยังต้องทำการคีโมเฉพาะจุดและเคมีบําบัดทั่วไปเพื่อกำจัดเซลล์มะเร็งให้หมดเกลี้ยง

>>หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับมะเร็ง กรุณาโทรเบอร์ 0610367888  0907099666 เพื่อปรึกษาแพทย์

ไม่กี่วันต่อมาศัลยแพทย์เต้านมได้ทําการผ่าตัดก้อนเนื้อที่เต้านมด้านซ้ายให้เธอ ผลพยาธิวิทยาพบว่าเป็นมะเร็งเต้านมแบบลุกลามออกนอกท่อน้ำนมระยะ III.B ซึ่งถือเป็นระยะลุกลาม

การผ่าตัดประสบความสําเร็จในการกําจัดก้อนเนื้อและเนื้อเยื่อที่ถูกมะเร็งลุกลามไป ต่อมา หยางซูหรงก็เริ่มทําคีโมเฉพาะจุด เนื่องจากรักษาร่วมกับการคีโมผ่านหลอดเลือดดำเล็กน้อย ส่งผลให้ผมเธอค่อยๆร่วงจนหมดหัว สามีสังเกตเห็นถึงความรักสวยรักงามของหยางซูหรง เขาได้ซื้อวิกผมให้เธอ 5 วิก หยางซูหรงใช้ชีวิตกับวิกทั้งห้าเป็นเวลาเกือบครึ่งปี จนกระทั่งสิ้นสุดการรักษาในเดือนธันวาคม 2013 ผมสีดำขลับก็งอกหนาจนเธอไม่จำเป็นต้องสวมวิกผมอีกต่อไป

ปัจจุบันผ่านมาแล้ว 3 ปี หยางซูหรงมีเรือนผมที่ยาวและสวยงาม เมื่อปลายเดือนพฤษภาคม 2558 เธอกับสามีเดินทางไปกวางโจวเพื่อตรวจติดตามผล ผลตรวจในครั้งนี้ก็เป็นปกติ ไม่มีสัญญาณของการกลับมาเป็นซ้ำ เธอก้าวข้ามอุปสรรคอย่างโรคมะเร็งและได้มีชีวิตใหม่  พอหลานสาวสองคนของเธอเกิดมา เธอก็ได้กลายเป็นคุณยาย หยางซูหรงรักและหวงแหนชีวิตในปัจจุบันเป็นอย่างมาก เธอทานแต่อาหารรสอ่อน เดินเร็วและวิ่งอยู่เสมอ ทุกๆวันเสาร์เธอจะพบปะเพื่อน ๆ เพื่อทานข้าว ดื่มชา พูดคุยหรือดูละคร

หยางซูหรง เชื่อว่าเธอไม่สามารถเอาชนะมะเร็งได้หากปราศจากพรของพระเจ้า ดังนั้นเธอจึงหวังว่าการแบ่งปันประสบการณ์มะเร็งของเธอจะช่วยสร้างความมั่นใจให้แก่ผู้ป่วยรายอื่นในการต่อสู้กับโรคมะเร็งด้วย  เธอมักจะเข้าร่วมการบรรยายด้านมะเร็ง และไม่อายที่จะเปิดเผยเต้านมที่มีตำหนิกับรอยแผลเป็นจากการผ่าตัดของเธอ เธอยังบอกทุกคนอย่างขำขันว่าเธอใส่ฟองน้ำในชุดชั้นในเพื่อให้หน้าอกซ้ายของเธอเสมือนจริง  ในเดือนเมษายน 2015 หยางซูหรงได้รับรางวัล "ผู้พิชิตมะเร็ง" จากคณะกรรมการฟอรัมวิชาการด้านเทคนิคกำจัดมะเร็งแบบบาดแผลเล็กสมัยแรกของอาเซียนสําหรับการยิ้มสู้มะเร็งและจิตวิญญาณในการช่วยเหลือผู้อื่น

หยางซูหรงและสามีถ่ายรูปร่วมกับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์